In ons vak als reclamemaker is het de kunst om je in te leven in de klant of nog beter, in de klant van de klant. Als professioneel vormgever wil je de klant raken met pakkende beelden die matchen met de goed geschreven teksten. Is dit nu een tik die je jezelf aanleert of een kwestie van logisch nadenken? Ik denk een combinatie van beiden.

Wel ben ik van mening dat vormgeven in zekere zin een een aangeboren afwijking is. Je kunt leren hoe je de knoppen bedient, maar dat betekent nog niet dat je dan een goede vormgever bent. Bij mij gaat dat zover dat ik uren in een kleine kamer zit om alle folders door te pluizen. Niet om de aanbiedingen te ontdekken (dat doet mijn vrouw), maar om alle kleine foutjes te vinden zoals een scheve druk, een lijntje wat niet klopt of net de verkeerde foto bij de broccoli-aanbieding. Soms kom ik dan een boodschap tegen die echt niet kan. Met alle gevolgen van dien…

Zo zag ik een tv-commercial van een bekende loterij waarbij een jonge vrouw blij door het tuincentrum loopt. Ze loopt langs de Flamingo’s en ziet dan een palletwagen met de ons allen bekende Mega-Jackpot. Wat mij dan direct opvalt, is dat de steek van de palletwagen niet in de pallet is gestoken maar er bovenop. Misschien was het slim om als creative director of regisseur even te checken hoe een palletwagen werkt.

Ook zeker geen Pluspunt is de supermarktketen die de anusburger in de aanbieding heeft. Daar krijg je geen eetlust van. Ik heb dan ook zo’n donkerbruin vermoeden dat de ontwerper van deze boodschap a bad-day-at-the-office heeft gehad.

De vakantiegoeroes Cor & Don presteren het om de pay-off “Hoe Heter, Hoe Beter” toe te passen. Ik stel me dan voor dat er, op specifieke tijden van de dag, animatieprogramma’s voor de kinderen worden georganiseerd zodat papa en mama met elkaar aan de slag kunnen om het huwelijk te redden.

Ook internationaal gaat er nog wel in wat mis. Wie kent niet de “finger-licking-good“ campagne van de grootste plofkiptent ter wereld? In China hebben ze het geweten! Door een simpele typefout worden daar de vingers niet afgelikt, maar afgesneden. Wilt u er een sausje bij?

Autofabrikant Honda besloot in het jaar 2001 om de Honda Fitta in Europa te introduceren. In Zweden, Noorwegen en Denemarken werd dit geen succes aangezien het woord Fitta schuttingtaal is voor het vrouwelijke geslachtsdeel. En zeg nou zelf, wie wil er nu rijden in een kut auto?

Jazeker, daar waar gewerkt wordt, worden fouten gemaakt. En dat geldt zeker bij die beroepsgroepen waar toch verwacht wordt dat de geest de vrije loop heeft en waar verlangd wordt dat het publiek geraakt wordt. En laten we eerlijk zijn, zo hebben we ook nog eens wat te lachen in deze barre tijden. Toch blijkt uit deze greep van nieuwe en oude fouten dat research naar een product, dienst en/of de gebruiken in een specifiek land, wel degelijk van belang is. Of het nu gaat om een een automerk of een plofkipburger.

Met vauwtlose groeten, Branko Kuipers, Vormgever